Wegens de toenemende medicalisering gebruikt één op de tien zwangere vrouwen complementaire therapieën, waaronder reflexologie. Het is onbekend wat de motieven zijn en hoe het keuzeproces verloopt. Dit onderzoek tracht zorgverleners meer inzicht te bieden in de perceptie en ervaringen van vrouwen, en tegelijkertijd te verkennen wat hun motieven zijn en hoe het keuzeproces verloopt. Zo kunnen zorgverleners beter inspelen op de behoeften en voorkeuren van zwangere vrouwen. De deelnemers van dit onderzoek waren vrouwen in de perinatale periode of vrouwen die tot zes maanden geleden bevallen waren. Er werden interviews afgenomen, waarbij gestructureerde vragen werden gesteld. De verzamelde gegevens zijn middels een thematische analyse geanalyseerd en ingedeeld in thema’s en terugkerende patronen.

Vrouwen gaven aan dat ze ontgoocheld waren over de medicalisering van de zwangerschap en het gebrek aan tijd voor kwaliteitsvolle zorg. Ze voelden zich niet veilig om hun behoeften en wensen bij de reguliere behandelaar te uiten. Daarentegen werd de reflexoloog gezien als iemand die meer tijd, warmte en zorg kon bieden. Volgens de participanten is een open, oordeelvrije en tolerante benadering noodzakelijk voor een betere ‘match’ met de reguliere behandelaar.

Reflexologie wordt gezien als een aanvullende therapie op de reguliere standaardbehandelingen en kan de rol van de reguliere behandelaar niet vervangen. Echter, de zorgzame en holistische filosofie en de persoonlijke interactie tussen de reflexoloog en de vrouw maken de therapie uniek en waardevol. Reflexologie heeft alleen maar voordelen voor het fysieke en emotionele welzijn. Voor leidinggevenden is het belangrijk om zorgverleners aan te moedigen tijd te maken voor een warme en luisterende houding.